متن استاتیک شماره 63 موجود نیست
  • 1404/05/20
  • - تعداد بازدید: 37
  • زمان مطالعه : 2 دقیقه
مرکز بهداشت شهدای والفجر

بارداری در زنان با سندرم ایزن‌منگر- قسمت سوم

بارداری در زنان مبتلا به سندرم ایزن‌منگر به دلیل خطرات بالای مرگ ‌و میر مادر و جنین به شدت منع شده است. این وضعیت به عنوان یک کنتراندیکاسیون مطلق برای بارداری در نظر گرفته می‌شود.

علائم و خطرات بارداری در سندرم ایزن‌منگر:

1. افزایش بار همودینامیک:

   - افزایش حجم خون و برون‌ده قلبی در بارداری فشار اضافی بر قلب و عروق ریوی وارد می‌کند.

   - این امر می‌تواند منجر به نارسایی قلب راست، آریتمی یا مرگ ناگهانی شود.

2. هیپوکسی شدیدتر:

   - نیاز به اکسیژن در بارداری افزایش می‌یابد، اما شانت راست به چپ در ایزن‌منگر اکسیژن‌رسانی را مختل می‌کند.

   - سیانوز مادر و جنین تشدید می‌شود.

3. ترومبوآمبولی:

   - بارداری خطر ترومبوز وریدی را افزایش می‌دهد که در بیماران ایزن‌منگر می‌تواند کشنده باشد.

4. عوارض جنینی:

   - سقط خود به ‌خود، زایمان زودرس و محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) شایع است.

   - مرگ جنین در رحم به دلیل هیپوکسی مزمن مادر محتمل است.

پروگنوز یا پیش آگهی سندروم ایزن منگر:

- مرگ ‌و میر مادر: میزان مرگ‌ومیر مادر در زنان باردار با سندرم ایزن‌منگر بین 30 تا 50 درصد گزارش شده است، به‌ ویژه در سه‌ماهه سوم یا دوره پس از زایمان.

- مرگ‌ومیر جنین: میزان مرگ جنین یا نوزاد تا 40 درصد است.

- مرگ مادر اغلب به دلیل نارسایی قلب، ترومبوآمبولی یا هیپوکسی شدید رخ می‌دهد.

مراقبت و درمان در صورت بارداری:

1. مشاوره پیش از بارداری:

   - زنان در سنین باروری باید به‌طور کامل در مورد خطرات بارداری آموزش ببینند.

   - پیشگیری از بارداری (ترجیحاً روش‌های غیرهورمونی مانند IUD) ضروری است.

2. مدیریت بارداری:

   - در صورت بارداری ناخواسته، ختم بارداری در سه‌ماهه اول توصیه می‌شود، اما حتی این اقدام نیز خطراتی دارد.

   - اگر بیمار تصمیم به ادامه بارداری بگیرد، مراقبت در یک مرکز تخصصی با تیم چندرشته‌ای (متخصص قلب، متخصص زنان، بیهوشی و مراقبت‌های ویژه) ضروری است.

3. درمان دارویی:

   - ادامه داروهای گشادکننده عروق ریوی.

   - اکسیژن‌درمانی مداوم برای کاهش هیپوکسی.

   - آنتی‌کوآگولاسیون پروفیلاکتیک (هپارین با وزن مولکولی پایین) برای پیشگیری از ترومبوآمبولی.

4. زایمان:

   - زایمان باید در هفته 32 تا 36 (در صورت پایداری مادر) برنامه‌ریزی شود.

   - سزارین تحت بیهوشی عمومی یا اپیدورال با احتیاط ترجیح داده می‌شود.

   - مانیتورینگ همودینامیک دقیق در طول زایمان و دوره پس از زایمان ضروری است.

5. مراقبت پس از زایمان:

   - دوره پس از زایمان (تا 6 هفته) پرخطرترین زمان است به دلیل تغییرات همودینامیک.

   - بستری در ICU برای مانیتورینگ و درمان حمایتی توصیه می‌شود./«سارا جوادپور» کارشناس سلامت خانواده و جوانی جمعیت مرکز بهداشت شهدای والفجر

  • گروه خبری : اخبار,بک آپ خبر,اخبار واحدها
  • کد خبری : 129858
کلیدواژه

نظرات

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

نظر دهید