آموزش شیوه های فرزند پروری برای والدین دبستان ولی عصر داریون

کامبیز رستمی کارشناس واحد بهداشت روان والفجر گفت:

زندگی خانواده نقش اساسی در حفظ سلامت روانی، اجتماعی و جسمانی کودکان و والدین دارد. خانواده اولین و مهم‌ترین بافت اجتماعی را برای رشد انسان فراهم می سازد.

وی افزود: اکثر مشکلات رفتاری کودکان منعکس کننده شرایط پیچیده بین فردی اعضای خانواده به‌ویژه والدین می‌باشد. به عبارت دیگر وجود مشکلات رفتاری کودک به منزله روابط معیوب اعضای خانواده با یکدیگر است و با روش‌های تربیتی نادرست والدین و تعاملات معیوب آن‌ها با فرزندان ارتباط دارد.

منظور از شیوه‌های فرزند پروری، روش‌هایی است که والدین برای تربیت فرزندان خود به‌کار می‌گیرند و بیانگر نگرش‌هایی است که آن‌ها نسبت به فرزندان خود دارند و همچنین شامل معیارها و قوانینی است که برای فرزندان خویش وضع می کنند.

• روشهای ارتباطی والدین و فرزندان به چهار قسمت کلی تقسیم شده :
1-والدین مقتدر

• 2-والدین مستبد
3-والدین سهل گیر

• 4-والدین مسامحه گر یا بی اعتنا

بهترین شیوه فرزند پروری سبک مقتدرانه است. نتیجه نهایی شیوه فرزندپروری مقتدرانه ، کودکی شایسته است که سازگاری روانی موثر و نتیجه بخشی از خود بروز می دهد. این روش دارای ترتیبی است که به لحاظ عاطفی مطمئن می باشد،پدر یا مادر محیط ثابت و محکمی ایجاد می کنند که کودک در این محیط پیام هایی را دریافت می کند که او را به عنوان فردی دارای حقوق فردی ارزیابی می کند. این روش می تواند کاملا برای رشد عزت نفس و استقلال فکری مطلوب باشد

این کارشناس در ادامه در خصوص فاصله های سنی بین فرزندان گفت:

— یک قاعده کلی و توافق عمومی درباره فاصله سنی مناسب وجود ندارد.
روابط خانوادگی تحت تاثیر عوامل متعددی قرار می گیرد و در مقایسه با دیگر عوامل، سن بین دو فرزند ممکن است تاثیر مهمی نداشته باشد. برای فاصله های سنی مختلف می توان امتیازها و نارسایی هایی را برشمرد. اطلاعاتی که در ادامه ذکر می شود راهنمای خوبی درباره فاصله سنی کودکان خواهد بود.

— فاصله سنی 9 تا 18 ماه

— اگر فاصله سنی دو فرزندتان کمتر از 18 ماه باشد، با فرزندانی سر و کار دارید که اغلب نیازهای مشترک و مشابهی دارند. وقتی نوزاد به دنیا می آید ، فرزند اول هنوز دارای توقعات بچه گانه ای برای استراحت، جلب توجه و تغذیه است. بچه اول نمی تواند اختلاف بین سن خود و نوزاد را تشخیص دهد و حتی ممکن است حضور ناگهانی نوزاد، او را دلتنگ و ناراحت کند.

— فاصله 18 ماه تا 3 سال

— این فاصله رایج ترین فاصله سنی بین کودکان است و امتیازات زیادی دارد.

— بچه بزر گ تر تا حدودی به حرف والدین گوش می کند وسخنان آن ها را می فهمد و اگر نزدیک سه سالگی باشد، می تواند تمایلات و عقاید خود را بیان کند.

— اگر کودک اولی3 ساله باشد، با این که به مراقبت زیادی نیاز دارد، لیکن می تواند برای رفع نیازهای خود مدتی صبر کند.

— فاصله سنی بین دو کودک به اندازه ای است که :

— می توانند برای یکدیگر همبازی خوبی باشند

— در عین حال به خاطر اختلاف سنی، به طور جداگانه توجه والدین را به خود جلب کنند .

— این دو کودک احتمالا در مهد کودک و مدرسه در یک کلاس قرار نمی گیرند و این موضوع رقابت بین آن ها را کاهش می دهد.

— فاصله سنی 3 تا 5 سال

بعضی از کارشناسان تعلیم و تربیت کودکان، بهترین فاصله سنی بین فرزندان را 3 تا 4 سال می دانند .

— به عقیده آن ها وقتی کودک اول به سن 3 تا 4 سالگی می رسد ،می تواند به خوبی حرف بزند.

— قدرت درک و فهم و استقلال او به اندازه ای است که زیاد به مراقبت و توجه احتیاج ندارد .

— باید دانست که در این سن کودک در مرحله ای از رشد است که می تواند نیازهای اجتماعی خود را توسط افراد دیگری غیر از والدین، برطرف سازد.

— فاصله سنی 5 سال و بیشتر

— این فاصله سنی باعث می شود که هر یک از فرزندان در بسیاری از جنبه های زندگی به طور مستقل رشد و تکامل پیدا کند.

— در بین این کودکان نیز رقابت وجود دارد، ولی شدت آن به مراتب کمتر از فاصله های سنی کمتر است.

— دوستان و همبازی های این کودکان متفاوت و فعالیت ها و مدرسه آن ها احتمالا با هم فرق دارد .

— معمولا خواهران و برادران بزر گ تر در این موقعیت ها، از این که گاهی می توانند به جای والدین نقش آن ها را انجام دهند، احساس غرور می کنند.

— این فاصله سنی به ندرت در خانواده ها دیده می شود چرا که در حال حاضر با بالا رفتن سن ازدواج، بارداری دیرهنگام می تواند مشکلات جسمی زیادی برای مادر و نوزاد به وجود آورد.