در روایتی از آن حضرت آمده است: هیچ آسایش و لذتی گواراتر از حسن خلق نیست.

از منظر آن حضرت خوش رفتاری و حسن معاشرت با دیگران، بهترین نعمت، راه سالم ماندن در دنیا، نشانة فروتنی، وسیله عزت و سرافرازی و راه نفوذ در دل ها است.

عشق ورزیدن به دیگران و دوست داشتن انسانهای وارسته آرامشگر روح انسان است. حضرت علی علیه السلام می فرماید: انسان با ایمان وابسته دوستی و الفت است کسی که خود با مردم دوستی نمی کند و مردم نیز او را لایق دوستی نمی دانند در وجودش خیر و خوبی یافت نمی شود.